خلاصه کتاب فقر احمق می‌کند+ویدیو

کتاب فقر احمق میکند به این سوال  پاسخ می‌دهد که چگونه با کمبودهای همچون کمبود وقت یا منابع مالی  مواجه شده و آن را به بهترین شیوه  مدیریت کنید.

تمرکز بر کمبودها

در هنگام کمیابی ذهنمان برروی فقدان چیزهایی که وجود ندارد متمرکز می شود و به سایر امور توجه چندانی نداریم، وقتی گرسنه هستید بیش از هر زمان دیگری به غذا می اندیشید این مثال فقط در مورد گرسنگی نیست، وقتی که شما احساس کمبود شدید چیزی کنید دیوانه وار به سمت آن جذب می شوید. احساس کمبود نه تنها بر تمرکز ما تاثیر می گذارد بلکه بر شیوه نگرش ما نیز موثر است به عنوان مثال وقتی اشخاص دچار اتفاقات شدید مانند تصادف رانندگی می‌شوند مدت زمان این حادثه را بیش از آنچه در واقعیت اتفاق افتاده تخمین می زنند.

رفتار ما در مواجه محدودیت زمان یا شرایط

اکثر افراد هنگامی که وقت و یا شانس کافی برای انجام کاری را ندارند، بیشتر تلاش می‌کنند که حداکثر استفاده از آن را ببرند، مثلا اگر بن‌تخفیفی داشته باشید که تاریخ انقضا ندارد، ممکن است هرگز از آن استفاده نکنید و برعکس اگر آن بن تخفیف تاریخ استفاده از آن محدود باشد احتمالاً در اسرع وقت از آن استفاده می کردید. این موضوع در مورد زمان نیز صادق است ما عادت داریم با اسراف زمان تنها در زمان های پایانی بر روی کار متمرکز می‌شویم.

تاثیر بر تمرکز و تصمیم‌گیری‌ها

کمیابی باعث کاهش توانایی ذهن  جهت کنترل و تصمیم گیری می‌شود و نتایج مخربی چون عدم صبر و بردباری و کاهش تمرکز را به همراه دارد. دانش آموزی که به دلیل نگرانی از پرداخت شهریه کلاس، توانایی تمرکز روی درس هایش را ندارد نباید تنبل خطاب کرد،چرا که وجود یک محرک خارجی باعث شده که  توانایی چندانی برای کنترل نداشته باشد و دچار عدم تمرکز شود این فرآیند به صورت غیر ارادی و بسیار قدرتمند است چرا که وظیفه مغز حفظ حیات است، به سرعت به محرک های خارجی پاسخ می دهد.
نتایج کمیابی گاهاً بسیار بدتر نیز ظاهر می‌شود در یک پژوهش از تعدادی کشاورز خواسته شد که خود را  در مقابل اتفاقاتی هم چون خشکسالی بیمه کنند اما آنها به بهانه نداشتن پول از بیمه کردن سر باز زدند. با این حال آنها در هربار خشکسالی هزینه‌های بسیار بیشتر از مبلغ بیمه متضرر می شدند و این مسئله نشان می‌دهد که کمیابی قدرت تصمیم مناسب را از کشاورزان گرفته بود.

چرخه‌ی منفی کمبود

کمبود ما را وارد چرخه­‌ای می­‌کند که به کمبود بیشتری دچار شویم. هنگامی که  ذهن با کمیابی روبه رو است دائم از کاری به کار دیگر فرار می کند در این حالت با وقت‌کشی هیچ کاری انجام نمی‌دهیم ؛ به طور مثال دانشجویی که تصور می کند زمان کمی برای انجام پروژه اش دارد با غالب شدن احساس کمیابی باعث شده که او به جای تمرکز بر روی هدف اصلی، بر روی چندین کار متمرکز شود و نتواند پروژه را به درستی ارائه دهد و همین مسئله باعث  ایجاد احساس کمیابی بیشتر خواهد شد.

تصمیمات عجولانه در کمیابی

کمیابی باعث می شود بدون آینده‌نگری تصمیمات عجولانه بگیریم که اغلب پیامدهای دردناک و طولانی مدتی به همراه دارد. وقتی درگیری کاریمان زیاد است به غذاهای ناسالم و فست فودها روی می‌اوریم در این اوقات به سلامتی خود بها نداده و پیامدهای مخرب آن را در طولانی مدت متوجه می‌شویم و یا در لحظاتی که با کمبود منابع مالی روبه‌رو هستیم برای رفع سریع مشکلمان قرض یا وام می گیریم غافل از اینکه بدهی ها روی هم انباشته شده و سررسید وام های پرداختی ما را وارد چرخه کمیابی می‌کند.

تجربیات مفید کمیابی

گاهی اوقات تجربیاتی که از کمیابی به دست می‌آید می‌تواند باعث تصمیم‌گیری‌های بهتر شود. افرادی که با کمیابی روبه‌رو هستند ارزش پول را بیشتر می دانند و تلاش بیشتری برای به دست آوردن آن می‌کنند، همچنین یک فرد پرمشغله ارزش تک تک لحظاتی که در اختیار دارد را بهتر درک می‌کند.

مقابله با کمیابی

اثرات منفی کمیابی با ایجاد فضای خالی و بهینه کردن برنامه‌ریزی قابل جبران است.  نویسنده بیمارستانی را مثال می زند که در مواقع اورژانسی با کمبود اتاق مواجه بود انها مشکلشان را با خالی گذاشتن اتاقی که تنها در زمان اضطراری می‌توان از آن استفاده کرد برطرف کردند.
 فضای خالی در حوزه مالی می‌توان با پس انداز کردن ایجاد کرد تا در شرایط بحرانی تحت تاثیر کمبود قرار نگیریم، در این حالت است که تصمیمات بهتری گرفته و شرایط را تحت کنترل خود داریم.  در هنگام انجام پروژه وقت آزادی به خود اختصاص دهید تا بتوانید ذهن را از احساس کمیابی نجات دهید.
راه دوم این است که آگاهانه تمرکز خود را بر روی موضوع اصلی قرار دهیم به طور مثال فقط ساعت معینی به بررسی ایمیل‌ها و یا گفتگوی تلفنی اختصاص دهیم تا بهره‌وری‌مان افزایش یابد.